Japon Mutfağından Dorayaki Tarifi

İzmit'te de Japon Dorayakisi adı altında satıldığını öğrendim. 

Gerçekten lezzetli, kahvaltıda bile yenir.

Yaptığım tarifleri buraya eklemeyi düşünmüştüm amma velakin şeedemedim kaç zamandır. :) 

Bundan önceki ilk tarifim Kore mutfağından kimbap yapmıştım. bkz. Türk Kimbapı

Farkettimde ordada o zaman kullandığım servis tabağını kullanmışım. :)

Şimdik geçelim Dorayaki tarifime. :)

Malzemeler:

1 su bardağı un

1/2 toz şeker

2 büyük yumurta

3-4 yk su

1/2 karbonat (evde olmadığı için ben kabartma tozu kullandım)

1 yk. bal

Yağ

Reçel

(Japon abilerim ablalarım teyzelerim bacılarım barbunya kullanırken ben reçel veya çokokrem tercih ederim)

Geçelim yapılışına. :)

Şeker 2 yumurtayı karıştırın.

Karbonatı 1ç.k. suda eritin

Ardından yumurta şeker karışımına 1 yk. kadar bal koyun ve tekrar karıştırın.

Hazırladığınız karışıma unu elekleyerek azar azar ekleyin. Karbonatlı suyuda ekleyin.

Ardından karıştırın. 30 dk. dinlendirin. 

Hamur katı ise 1 yk. su ekleyebilirsiniz. Krep kıvamında olmalı.

Tavayı önceden hafif ısıtın ve yağlı kağıt ile silin.

Kaşık ile ısıttığınız tavaya malzemenizi dökün. 

Şekerli olduğundan dolayı alt kısmı üst kısmından önce pişiyor. 

Bu yüzden çevirmekte zorlanabilirsiniz. Bir kaç denemeden sonra kapıyorsunuz zaten ne zaman çevirmeniz gerektiğini.

Bal ile şeker koymama rağmen bana birini daha az koyabilirmişim. Fakat ölçülerini ingilizce alt yazılı bir videodan edindim. Umarım beğenirsiniz. 

Afiyet olsun. ^_^

CNBLUE'yu bu işe katmasam olmazdı. Hepiciğini yedim. Üyelerde lezizdi. Dorayaki ile doğaçlama şarkı yapmışlarmıydı acaba? :) :)

Pandişimede selam olsun. ^_^

Büyümeye alışkınımda yoruldum...

Dinlendiği koltuğundan usulca kalktı ve pencereye yanaştı. Havanın rengi buz mavisini andırıyordu. Yağmur yeni yağmıştı. Uzunca bir süre caddeyi izledi. Bu loş ışıklı havayı seviyordu. Tıpkı İngiltere gibiydi. Ne düşündüğünü kimse merak etmiyordu. Belkide kimse tarafından farketmemişti yaşlı adamı. Hala farkında mı acaba olan olayların? Çünkü uzun süredir tepkisiz duruyordu.

Odasının kapısı tıklatılınca içeri bir kadın ve küçük bir oğul girdi. Yaşlı adam arkasını döndüğünde ikisinide tanımadığını gördü. Henüz 6 yaşlarındaki çocuğun ifadesine takıldı dikkati. Çok yorulmuş olacaktı ki ilk o konuştu. Annesine,

- Büyümeye alışkınımda yoruldum!!

Yaşlı adam uzun zaman sonra ilk defa gülümsemişti.

Renkleri Güzel İnsanlar

İnsanların olmadık yerlerde salak olduğu dönemleri vardır. Herkese ilan edersin. Tepki verebilecekken gücünün olmadığı anlar vardır. İşte aynen öyleyim bu ara. Özellikle dün. 

Sonrasında düşündüm, hala bir şeylere layık değilim. Eğer burada böyleysem bir sanat okulunda veya hayal ettiğim bir yerde nasıl kendimi gösterebilirim? İnsanlara iyi olmak için değil. iyi bir izlenim herkes kazanmak ister. Kendime saygınlığımı düşürmüş olabilirim. Bunun nedeni olmak istemediğim yerde uzun zaman geçirmiş olmam. Ve olmadık birine dönüşmem. İnsan ilgi alanlarınından, vaktini geçirmeyi sevdiği şeylerden, konuşmayı sevdiği şeylerden mahrum kalınca IQsunun etkilendiğini düşünüyorum. İnsanın kendini bilmeside birşeydir. İnsanları ve hayatı araç-amaç ayırımını iyi kurmak gerekir. 

Sakın birşeyde başarılı olamayacağını düşündüğünüz kişinin etkisine girmeyin. Kaybeden siz olursunuz. Ve çok konuşmayın. 

Sonrasında birileri tarafından yargılanmak, kendinden sürekli söz etmek, basit şeylerde aşırı güzel tepkiler vermek... En kötüsüde iyi bir özelliğin olduğunda kıskanılmak. Birşeylerim var diye sevilmektense kimse sevmesin zaten. Bunları anlamayacak kadar salak değilim çok şükür. Tepkilerimi gizleyebilirim, gülerken aslında gergin olabilirim. Böyle insanların sürekli yanında durması suni bir sevgi hissettiriyor. Gerçekten sıkılıyorum ve böyle insanlardan nasıl kurtulacağımı düşünüyorum. En başında haklıymışım. Yanlarında bocalamadığım insanları.. Renkleri güzel arkadaşlarımı özledim.