Dinlendiği koltuğundan usulca kalktı ve pencereye yanaştı. Havanın rengi buz mavisini andırıyordu. Yağmur yeni yağmıştı. Uzunca bir süre caddeyi izledi. Bu loş ışıklı havayı seviyordu. Tıpkı İngiltere gibiydi. Ne düşündüğünü kimse merak etmiyordu. Belkide kimse tarafından farketmemişti yaşlı adamı. Hala farkında mı acaba olan olayların? Çünkü uzun süredir tepkisiz duruyordu.
Odasının kapısı tıklatılınca içeri bir kadın ve küçük bir oğul girdi. Yaşlı adam arkasını döndüğünde ikisinide tanımadığını gördü. Henüz 6 yaşlarındaki çocuğun ifadesine takıldı dikkati. Çok yorulmuş olacaktı ki ilk o konuştu. Annesine,
- Büyümeye alışkınımda yoruldum!!
Yaşlı adam uzun zaman sonra ilk defa gülümsemişti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder